2008
onze overleden medebroeders
3 Januari te Antwerpen
Frans (Otho) VOS, geboren te Mol, 92 jaar oud, 71 jaar minderbroeder, 65 jaar priester.
In 1945 vertrok hij als missionaris naar Chili en was er werkzaam tot 2001. Achtereenvolgens werkte hij te Antofagasta, Caldero, Copiapo, waar hij leraar was aan het college en in Santiago. Hij was een zeer hartelijk en gedienstig man met bijzondere aandacht voor zijn confraters en de armen. In 2001 keerde hij terug naar België en ging wonen in Heusden, tot hij ziek verhuisde naar de Eeckhof te Antwerpen.
5 Februari te Utrecht
Didymus (Paul) Vergeer, 82 jaar oud, 64 jaar minderbroeder en 57 jaar priester.
Ondanks het feit van zijn ernstige ziekte ‑ chronische hoofdpijn ‑ heeft hij zich toch op verschillende terreinen in kunnen zetten tijdens zijn langdurig pastoraat. Eerst als leraar klassieken in Megen en Katwijk en als assistent en kapelaan in Nederland en als pastoor in Duitsland. In zijn lange sabbattijd (1982 ‑ 1985) maakte hij kennis met de cursillobeweging ‑ die een volwassen catechese propageerde volgens een beproefde methode. Hij introduceerde deze beweging in Nederland. Ook kreeg hij in die tijd een grote belangstelling voor de verschijningen van Maria in Medjogorje. Hierover schreef hij verschillende artikelen. Het cursillowerk, Medjugorje en de charismatische beweging en de theologie waren voor hem gelegenheden om zijn geloof te verdiepen.
9 Maart te Weert
Florentius (Johannes) Hoogenboom, 86 jaar oud, 67 jaar minderbroeder en 60 jaar priester.
Na zijn studie muziek in Rome werd hij in 1955 verbonden aan de opleiding als magister cantus in Weert, daarna in Venray totdat de fraters verhuisden naar een nieuwe opleidingssituatie in De Bilt.
Terug in Weert vond hij een drukke werkkring in de leiding van verschillende koren en in zijn lidmaatschap van de Sint Gregoriusvereniging. Samen met andere deskundigen trachtte hij de liturgische vernieuwing te dienen door nieuwe Nederlandse teksten op muziek te zetten.
In 1986 kreeg hij een bijzondere onderscheiding van de Sint Gregoriusvereniging voor zijn jarenlang ijveren voor verantwoorde muziek in de parochies, zijn secretariaat voor de diocesane afdeling, het redigeren van het officiële orgaan van de vereniging, het jureren tijdens de koren-instructieavonden. In 2002 werd hij nogmaals onderscheiden om zijn grote verdienste op muzikaal gebied: hij werd benoemd tot ridder in de orde van Oranje Nassau.
14 Maart te Sint-Truiden
Ignace (Adelard) ROPPE, geboren te Heers, 84 jaar oud, 66 jaar minderbroeder, 60 jaar priester.
Een aantal jaren was hij leraar aan ons college te Lokeren. Op verschillende plaatsen was hij godsdienstleraar, pastoor in Corsica, commissaris van de Derde Orde en vice-commissaris van het H. Land. Gedurende vele jaren was hij secretaris en medewerker van het pastorale tijdschrift Sacerdos. Predicatie lag hem nauw aan het hart.
25 Maart te Antwerpen
Frans (Gustaaf) DE RECHTER, geboren te Antwerpen, 80 jaar oud, 60 jaar minderbroeder, 54 jaar priester. Begonnen als leraar Nederlands in Marche-en-Famenne, kwam hij later naar ons college van Lokeren. Daarna was hij een lange periode godsdienstleraar in de rijksscholen te Schilde en Turnhout. Hij werkte een tijd op onze drukkerij in Mechelen. Jarenlang was hij een toegewijde redactiesecretaris van ons pastorale tijdschrift Sacerdos.
11 April te Weert
Victor (Theodorus) Kersten, 86 jaar oud, 64 jaar minderbroeder en 58 jaar priester.
Ruim 50 jaar heeft hij als missionaris gewerkt in Pakistan: in de parochiële zielzorg, op school en internaat, vooral als jeugdzielzorger en catecheet. Met de jeugd wist hij goede contacten te leggen. Bij de uitleg van de Blijde Boodschap betrok hij het alledaagse leven en benutte hij foto’s, dia’s en films. Met zijn fotocamera was hij heel actief en hij heeft 171 films als catecheselesmateriaal achtergelaten. Vanwege gezondheidsklachten keerde hij terug naar Nederland waar hij in Hieronymus Bos in Weert tot aan zijn overlijden heeft gewoond.
14 Mei te Warmond
Hilduard (Eduard) Andringa, 74 jaar oud, 53 jaar minderbroeder en 47 jaar priester.
Als pastor, ressortleider en bijbelvertaler heeft hij twintig jaar gewerkt in Irian Jaya. Ziek geworden ten gevolge van een loodvergiftiging bij een tandheelkundige behandeling moest hij naar Nederland terugkeren en zijn leven lang dieet houden. Zijn belevenissen bij de mensen van Irian Jaya zijn verwerkt in het boek ‘De vader van Serafijn’ waarvan Marga Claus de auteur is en Eduard de hoofdpersoon.
Terug in Nederland behaalt hij het kandidaatsexamen theologie: exegese (Nieuwe Testament) ‑ Judaica en maakt zich op verschillende plaatsen dienstbaar aan de kerkgemeenschap, tot hij in 2001 op pensioen gaat in Warmond.
26 Mei te Leuven
Raymond (Sulpitius) MACKEN, geboren te Diest, 84 jaar oud, 60 jaar minderbroeder en 60 jaar priester.
In Brussel werd hem het Werk van de Meiden toevertrouwd. Hij gaf er godsdienstonderricht, was biechtvader, organist en koorleider. Na een paar jaar ministeriewerk te Antwerpen kwam hij naar Leuven en heeft zich als wetenschappelijk vorser aan het De Wulf –Mansioncentrum ingezet voor de uitgave van de Opera Omnia van Henricus van Gent. Hij deed zijn werk met enthousiasme en overgave, waarvoor hij in 1993, bij gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag, door de Leuvense universiteit gevierd werd.
28 Mei te Weert
Godfried (Henk) Blom, 79 jaar oud, 59 jaar minderbroeder.
In zijn vormingsjaren maakte hij zich het vak van timmerman eigen en volgt met succes een aannemerscursus. In Papua krijgt hij volop de gelegenheid zijn vaardigheden toe te passen. Van 1957 tot 2000 bouwt hij vele kerken en gebouwen met originele lijnen, kleuren en structuren. Hij blijkt een hele aparte kijk op vormgeving te hebben en weet plaatselijke kunstzinnige uitingen te benutten in zijn werk als architect. Over zijn leven en werken vertelt hij in zijn autobiografie ‘Mijn verhaal’.
Wegens een ernstige ziekte komt hij terug naar Nederland, gaat wonen in Utrecht en wordt mantelzorger in het Diaconessenhuis aldaar. Vanwege de nodige verpleging verhuist hij in 2008 naar Hieronymus Bos in Weert waar hij is overleden.
2 Juni te Alcobaça (Brazililië)
Venâncio (Anton) Goris, 75 jaar oud, 54 jaar minderbroeder en 47 jaar priester.
Nadat hij zijn gymnasiale studie in Megen met succes had afgerond kreeg hij het verzoek om zijn noviciaat te maken en zijn verdere opleiding te voltooien in Brazilië. Hiermee stemde hij van harte in. Zijn hele leven werkte hij in Brazilië als kapelaan en pastoor op verschillende plaatsen. Zijn glorietijd was de tijd in Salinas, N.O. Minas Gerais. Gedurende 14 jaar modelleerde hij de parochie met zijn 100 kapellen naar het schema van ‘de verkondiging van het goede nieuws’ van het bisdom Caratinga: vorming van leken-missionarissen die leiding moesten geven bij de opbouw en groei van de basis-gemeenschappen.
Al ging hij bij het bereiken van zijn 65e levensjaar met pensioen, hij bleef zijn pastorale diensten verlenen tot hij plotseling overleed.
16 Juni te Wilnis
Donulus (Hans) van Munster, 82 jaar oud, 63 jaar minderbroeder en 57 jaar priester.
Na afronding van zijn studie filosofie met het proefschrift over de filosofische gedachten van de jonge Kierkegaard werd hij tot lector wijsbegeerte benoemd in onze opleiding te Venray, later doceert hij dat vak aan de Katholieke Theologische Hogeschool te Utrecht ‑ waar hij tevens rector is geweest. In Venray combineerde hij zijn onderwijstaak met de functie van regent van school en internaat van het Lyceum voor jongens te Venray.
In 1970 werd hij vicaris‑generaal van het Aartsbisdom Utrecht en van 1981 tot 1991 was hij secretaris‑generaal van de Nederlandse bisschoppenconferentie. In 1983 werd hij benoemd bij de priesteropleiding in Bovendonk. De broederschap is hij behalve als lector en regent van dienst geweest als magister van de fraters, als bestuurslid en econoom. In de tijd van zijn pensioen vervulde hij verschillende bestuurlijke functies o.a. voorzitter van de bisschoppelijke commissie Justitia et Pax, van de vereniging Franciscaanse Samenwerking en van de Katholieke Bijbel Stichting.
Hij bleef actief in het parochiepastoraat, gaf talloze lezingen over eigentijdse spirituele en filosofische onderwerpen en publiceerde artikelen en verschillende boeken o.a. over Franciscus en Kierkegaard. Tot aan zijn dood werkte hij aan de vertaling van de redevoeringen van Kierkegaard.
Ernstig ziek geworden werd hij opgenomen in het hospice te Wilnis, waar hij is overleden.
8 Juli te Edegem
Julien (Hildwien) CELIS, geboren te Berlaar, 81 jaar oud, 63 jaar minderbroeder, 56 jaar priester.
In 1957 vertrok hij naar Kongo en werkte er op verschillende missieposten. Van 1966 tot 1982 was hij pastoor te Kamina. Wegens moeilijkheden keerde hij naar België terug en was 3 jaar onderpastoor in Waasmunster. In 1985 vertrok hij opnieuw naar Afrika, maar dan naar Senegal, waar zijn zus werkzaam was. Twee jaar later keerde hij terug naar Kongo en herbegon in Kisangani om in 1989 benoemd te worden als pastoor te Kolwezi.
12 Juli te Antwerpen
Arie (Hubert) HARTOG, geboren te Hulsberg in Nederland, 82 jaar oud, 61 jaar minderbroeder.
Als kok heeft hij in vele van onze gemeenschappen in dienst gestaan van de broeders. Een heel bescheiden en eenvoudige broeder met een bijzondere devotie voor O.L. Vrouw. Vele keren is hij in Lourdes geweest.
3 Augustus te Assisi
Gerard (Marculf) COENS, 88 jaar oud, 70 jaar minderbroeder en 64 jaar priester, geboren te Antwerpen.
Na zijn studies te Leuven voor kerkelijk recht en te Rome voor gregoriaanse muziek werd hij lector te Vaalbeek en Sint-Truiden voor gregoriaans en kerkelijk recht. Met het fraterskoor verzorgde hij vele jaren wekelijks het radioprogramma Ad te levavi. Gedurende 6 jaar was hij gardiaan te Brussel. In 1979 werd hij president (gardiaan) aan het Antonianum te Rome tot 1984. Toen werd hij als opvolger van P. Lundin aangesteld voor het Centro Ecumenico Nordico te Assisi. Daar is hij gebleven tot aan zijn dood.
28 Augustus te Antwerpen
August (Ulriek) VAN AVERMAET, 91 jaar oud, 71 jaar minderbroeder en 66 jaar priester, geboren te Lokeren.
Van 1944 tot 1950 was hij leraar te Lokeren. In 1956 werd hij voor een maand naar Corsica gezonden waar hij meer dan 50 jaar gelukkig verbleef en pastoraal werkzaam was. Aanvankelijk woonde hij in het klooster van Sartène, maar hij verhuisde later naar Serra di Scapomene, 800 met hoog in de bergen. Van daaruit bediende hij een aantal parochies. Hij was een fervente radioamateur. Om gezondheidsredenen was hij op het laatst verplicht naar België terug te keren, eerst te Sint-Truiden en dan te Antwerpen waar hij overleed.
8 September te Driebergen
Meinardus (Theo) Moes, 85 jaar oud, 63 jaar minderbroeder en 56 jaar priester.
Gedurende ruim 20 jaar is hij missionaris geweest in Pakistan waar hij werkzaam was als rondtrekkend missionaris, schooldirecteur, hoofd van een internaat en als pastoor. Zijn verblijf aldaar is van grote invloed geweest in zijn verdere leven. Na zijn terugkeer werd hij aalmoezenier in het justitiepastoraat in Veenhuizen, pastoor/deken in Mussel‑Kopstukken en gardiaan van het kloosterverzorgingshuis in Vorden. Gepensioneerd verleende hij zijn pastorale zorg o.a. bleef hij actief in het verzorgingshuis Beukenstein (Driebergen) en Huize Swellengrebel in Utrecht en assisteerde hij in de Aloysiusparochie in Utrecht. Hij verdiepte zich in de laatste jaren van zijn leven in de Islam en vooral in het soefisme en schreef er een boekje over. Hij werkte in Driebergen mee aan de voorbereiding van de bouw van twee moskeeën. Na een ziekteperiode is hij in het verpleeghuis Nassau Odijckhof overleden.
10 Oktober te Antwerpen
Frans (Engelbert) SMITS, geboren te Antwerpen, 83 jaar oud, 65 jaar minderbroeder en 58 jaar priester.
Meer dan 50 jaar heeft hij in Brussel gewoond, waar hij ruim 30 jaar leraar was aan het O.L. Vrouw-Boodschapinstituut, het Parnasinstituut en Sint-Lukas. Van 1971 tot 1983 was hij gardiaan. Van 1987 tot 2004 was hij de pastoor van de Sint-Franciscusparochie, waar hij als een echte herder gewaardeerd werd door collega’s en parochianen. Van 1959 tot 2003 was hij ook de graag gezien aalmoezenier van de CM jeugdkampen en gezinsvakanties
18 November te Valkenburg
Falco (Peter) Franken, 73 jaar oud, 52 jaar minderbroeder en 45 jaar priester.
In 1964 werd hij benoemd tot surveillant van het Internaat voor jongens en godsdienstleraar aan het Lyceum voor Jongens, later Boschveldcollege en Raaylandcollege te Venray. Begiftigd met een groot muzikaal talent – hij was een goed violist – richtte hij een schoolkoor op en een schoolorkest en stimuleerde hij zijn leerlingen om muziek te maken en van muziek te genieten. Toen schoolmuziek op het lesprogramma kwam ging hij dit vak doceren en haalde daarvoor de lesbevoegdheid op het conservatorium van Maastricht.
In 1993 met pensioen verhuisde hij naar Heerlen later naar Valkenburg en hij bleef anderen dienstbaar met zijn muzikaal talent: als violist van het seniorenorkest en als docent van luistercursussen.
Binnen de broederschap vervulde hij de functie van gardiaan en was hij lid van de roepingencommissie. Hij werd onderscheiden met ‘Ridder in de Orde van Oranje Nassau’.
27 November te Weert
Roland (Cor) van Lierop, 93 jaar oud en 74 jaar minderbroeder.
De eerste jaren van zijn kloosterleven vervulde hij in Venray en Woerden de functie van portier en in Bleijerheide werd hij koster en hulporganist. Hier kreeg hij de kans zijn muzikale talent te ontwikkelen. In 1947 vertrok hij naar Drachten waar hij werkte als organist, administrateur, boekhouder en als offsetdrukker voor het Apostolaat Minderbroeders Friesland. In zijn vrije tijd was hij actief voor twee jeugdgroepen en in de parochie van Drachten richtte hij een dameskoor op dat uitgroeide tot een groot gemengd koor.
Na de opheffing van het klooster in Drachten bleef hij in de pastorie wonen en kreeg een functie in huize Maartenswouden als offsetdrukker en muziektherapeut. Hij richt een orkest op van 35 man. In 1981 verhuisde hij naar Oosterwolde waar hij het administratie- en stencilwerk voor de parochie op zich nam en als organist werkte. De jaren van zijn pensioen begonnen voor hem in Stoutenburg waar hij zich als koster/organist verdienstelijk maakt en deze tijd beleefde hij verder in Weert waar hij tot op hoge leeftijd orgel speelde.
4 December te Warmond
Martinianus (Jan) Hendriks, 86 jaar oud, 64 jaar minderbroeder en 57 jaar priester.
Tien jaar was hij als assistent vanuit Megen werkzaam in het Land van Maas en Waal en Bommelerwaard. In die functie gaf hij godsdienstles aan de middelbare school in Druten en verleende assistentie in verschillende parochies. In 1962 werd hij benoemd als pastor voor de Katholieke Sociale Jeugdzorg in de parochie St. Antonius in Haarlem.
In 1965 verhuisde hij naar Den Haag – de parochie van de Boschkant – waar hij kapelaan werd en aalmoezenier voor de Katholieke Sociale Zorg en dovenzielzorg Den Haag en omstreken. Van 1981 tot 1996 was hij er pastoor. Hij heeft zich vooral ingezet voor het wijkpastoraat en wijdde zijn pastorale zorg vooral aan doven en slechthorenden. Om zijn verdiensten werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
17 December te Weert
Alfried (Gerben) Bruinsma, 77 jaar oud en 53 jaar minderbroeder.
Voordat hij in 1969 naar Irian Barat vertrok heeft hij zich in verschillende kloosters – Weert, Alverna, Venray, Stoutenburg – als tuinman in dienst gesteld van de broederschap. De uitoefening van die functie werd korte tijd onderbroken doordat hij in 1966 enige tijd termijnbroeder en missiepropagandist was in Woerden. Zeventien jaar werkte hij als missionaris in Papua vooral in Epouto in de land- en tuinbouw en veeteelt.
Terug in Nederland heeft hij gewoond in Stoutenburg, Megen, Vorden en Venlo waar overal de tuin hem ter harte ging. Zijn laatste levensjaren bracht hij door in Weert.
23 December te Weert
Hilarius Peeters, 90 jaar oud, 71 jaar minderbroeder en 64 jaar priester.
Na zijn priesterwijding kreeg hij de opdracht chinees te studeren en in 1947 kerkelijk recht in Rome. Het bleek onmogelijk in die jaren om China binnen te komen. Broeder Generaal vroeg hem in Rome te blijven en op zijn bureau te komen werken als tweede secretaris: het is zijn taak om te bemiddelen tussen zijn medebroeders en het kerkelijk bestuur.
In 1963 keerde hij terug in Nederland om gedurende 4 jaar secretaris te zijn van ons provinciaal bestuur. Daarna vertrok hij weer naar Rome in 1967 en werd eerste secretaris van de Generale Procuur. Hij moet veel vragen behandelen van broeders die tot een andere levenskeuze zijn gekomen.
Plotseling kwam er in 1982 een einde aan zijn verblijf en werkzaamheden in Rome. Broeder Generaal wil de Generale Curie vernieuwen en een nieuwe bezetting geven. Het valt hem zwaar terug te moeten naar Nederland. Hij sloot zich aan bij de communiteit van Weert, nam er enkele taken op zich en verrichtte pastorale assistenties.
31 December te Wijchen/Alverna
Bertulf (Peter) van Leeuwen, 95 jaar oud, 77 jaar minderbroeder en 70 jaar priester.
Na zijn priesterwijding kreeg hij de opdracht theologie te studeren in Leuven, behaalde er het baccalaureaatsexamen en zette zijn studie voort in Nijmegen waar hij cum laude het licentiaats- en doctoraalexamen aflegde. In 1946 promoveerde hij op het proefschrift: ‘Het kerkbegrip in de theologie van Abraham Kuyper’.
Als lector apologetica en fundamentele theologie was hij vele jaren betrokken bij de theologische opleiding van onze medebroeders.
Hij organiseerde mede de lectorenconferenties van de Vlaamse en Nederlandse provincies. Actief lid was hij van het werkgenootschap van katholieke theologen in Nederland. Binnen de provincie stimuleerde hij de wetenschappelijke belangstelling door zijn grote inzet in de studiegroep ter bestudering van actuele en in de provincie levende vraagstukken en als redactielid van de ‘Collectanea Franciscana Neerlandica’. In Papua heeft hij onze broeders tot hun vreugde theologische bijscholing gegeven.
Naast theologie had ook sociologie/sociografie zijn belangstelling. Zijn publicaties betreffen theologische thema’s, beschouwingen over het Tweede Vaticaans Concilie en rapporten/geschriften van sociologische/sociografische aard.
Als definitor, als adviseur bij nieuwe vormen van apostolaat, in commissies heeft hij de broederschap goede diensten bewezen. Tijdens het Tweede Vaticaans Concilie adviseerde hij het Indonesische Episcopaat en werd officieel ‘Peritus’.
In 1963 werd hij tot buitengewoon hoogleraar benoemd in de fundamentele theologie aan de katholieke universiteit van Nijmegen. Na zijn emeritaat hield hij zich bezig met de bestudering van de franciscaanse spiritualiteit, de vertaling en commentariëring van de geschriften van Franciscus, waarvan hij getuigde in woord en geschrift.
Tot op hoge ouderdom reisde hij in de zomermaanden naar de Verenigde Staten om er cursussen te geven aan zusters; en fungeerde als pastor in huize Portiuncula.