2022
onze overleden medebroeders
22 januari te Antwerpen (Wilrijk)
Pascal (Fredald) BROECKAERT, 92 jaar oud, 73 jaar minderbroeder, 66 jaar priester.
Pascal werd geboren te Lokeren op 28 september 1929. Na zijn studies van Politieke en Sociale wetenschappen in Leuven werd hij enkele jaren verbondsproost van de KAJ in het Waasland en was hij tegelijk godsdienstleraar aan de O. L Vrouw Presentatie-school in Sint-Niklaas. Daarna werd hij docent aan het Parnasinstituut in Dilbeek, onderbroken door twee jaar lectorschap aan de St. Louis Universiteit in de Filippijnen. Pascal was een studax en een biddend man, kerkgetrouw in geloof en liturgie. In zijn actieve leven hield hij van tennis en altijd bleef hij een muziekliefhebber.
24 januari te Leiden
Leo van Ulden, 79 jaar oud, 61 jaar minderbroeder en 54 jaar priester.
Leo was een bijzondere mens en een bijzondere medebroeder. Hij is op 26 februari 1942 geboren als zoon van vader Leo Wilhelmus Gijsbertus van Ulden en moeder Hermina Maria Johanna Josephina la Rivière. Hij was op en top een Leidenaar. Hij is daar geboren en gestorven.
Na zijn intrede en priesterwijding in 1967 kwam hij in het Noorden terecht waar hij pastor werd, vicaris van de Bisschop en vicaris-generaal. En – met zijn humor – een onmisbare medebroeder van de regionale communiteit. Die humor kwam voort uit zijn zeer gelovige levensinstelling met veel ruimte voor de betrekkelijkheid van alles. Hij zette zich met hart en ziel in voor de kerk en de samenleving. In Gorredijk is een brug naar hem genoemd en de restauratie van de kerk en het orgel in Sneek zijn er ook uitgelezen voorbeelden van.
Leo had ook een ijzeren geheugen. Het vele wat hij las en hoorde sloeg hij op en dat liet hem niet meer los.
Hij ging graag voor in de liturgie waar hij in de verkondiging en gebeden altijd uitging van de mens op weg naar het Geheim van het leven, naar God. Dat was zijn grote levensinzet en daarmee raakte hij veel mensen. Hij was wel een eenling die rond zijn eigen gevoelens naar anderen terughoudend was.
Na een tijd van afnemende gezondheid is hij op 24 januari 2022 vol vertrouwen overleden.
22 januari te Heusden-Zolder
Mathieu (Leofried) DAEMEN, 97 jaar oud, 79 jaar minderbroeder, 72 jaar priester.
Mathieu werd geboren te Kaulille op 7 juli 1924. Na zijn wijding was hij een veertiental jaren leraar in onze colleges van Heusden en Rekem. Later kwam hij in de parochiepastoraal in Ronse, Hoevenzavel en de laatste twintig jaren in Lille (Houthalen). Hij was een beminnelijk man en een geliefd priester. Hij was een goede zanger en hij beschikte over een uitstekend geheugen. Ondanks zijn toenemende hardhorigheid bleef hij in het WZC Berckenbosch voor de bezoekers een vriendelijke gastheer.
26 februari te Groesbeek
Ed van Liemt, 89 jaar oud, 68 jaar minderbroeder en 61 jaar priester.
Ed was op 30 juli 1932 het jongste kind van Eduard van Liemt en Johanna Noyons. Zij hadden een woninginrichtingszaak. Van hen kreeg hij de smaak mee voor mooie dingen. Daar heeft hij in zijn leven veel gebruik van gemaakt en er altijd plezier aan beleefd. Anderen ook.
Zijn keuze om Franciscaan te worden was duidelijk: hij vond een bruine pij met een wit koord mooier dan een zwarte toog met een wit boordje.
In zijn leven als leraar en pastor in het nuchtere Noord-Holland en het hele andere Brabant bleef hij wie hij was: een meelevende medemens die er van alles aan deed om in vrede en verdraagzaamheid en in grote zorg voor elkaar te leven. Zo was hij ook als gardiaan in verschillende communiteiten. De broeders hadden graag met hem van doen.
Ed heeft zijn leven lang veel humor gehad, een humor waar de ernst vaak doorheen klonk.
Toen het op het einde van zijn leven allemaal wat minder ging, verlangde hij ernaar dat zuster dood hem kwam halen. Dat gebeurde op 26 februari 2022.
20 april te Groesbeek
Louis (Gilbrand) Poot, 89 jaar oud, 69 jaar minderbroeder en 63 jaar priester.
De dwarsliggers houden de rails recht… Wanneer je dat van iemand kunt zeggen dan is dat zeker van Louis. Hij was dus gevreesd en geliefd.
Louis werd op 27 augustus 1932 in Utrecht geboren als een van de jongere kinderen van Arnold Poot en Anna Maria Dresen.
Als twintigjarige begint hij zijn noviciaat in Hoogcruts. Maar trouw aan zichzelf gaat hij vanaf het begin actief en creatief zijn eigen weg – vrijmoedig, vrijpostig en vrijzinnig. Maar niet lichtzinnig, want Louis verdiept zich met grote ijver in alles wat hij tegenkomt en onderneemt om te ontdekken wat er waardevol aan is en voor hem bruikbaar. Hij mediteerde ook net zolang op Bijbelteksten tot hij wist wat er naar zijn overtuiging bedoeld was.
Met die bagage heeft hij heel veel voor anderen betekend – met name voor jongeren en mensen aan de rand van de samenleving. En ook voor zijn medebroeders en voor iedereen die geraakt was door Franciscus. Door Louis raakten zij allen meer doordrongen van waar het bij Franciscus om ging.
Daarom zijn wij Louis erg veel dank verschuldigd.
28 april te Hasselt (B)
Paul (Rodolf) THOELEN, 90 jaar oud, 71 jaar minderbroeder en 63 jaar priester.
Paul werd geboren te Hasselt op 3 april 1932. Na zijn priesterwijding werd hij leraar in ons college voor late roepingen. Later werd hij pastoor in verschillende parochies. Een broeder met veel aandacht en zorg voor de armen. Ook was hij geestelijk begeleider van heel wat gelovigen. Een heel attente broeder voor zijn medebroeders.
28 april te Sint Truiden
Eddy (Herman-Jozef) VAN DEN BROECK, 93 jaar oud, 74 jaar minderbroeder en 67 jaar priester.
Eddy werd geboren te Turnhout op 20 januari 1929. Na zijn priesterwijding studeerde hij twee jaar muziekpedagogie aan het conservatorium van Antwerpen. Nadien gaf hij les in verschillende colleges waar hij muziek, geschiedenis en Duits doceerde. Hij stichtte verschillende koren waarmee hij prijzen won en componeerde zijn versie van het Zonnelied.
26 juli te Alverna (Wijchen)
Henk (Marchelm) Groenewegen, 89 jaar oud, 70 jaar minderbroeder en 64 jaar priester.
Henk heeft lang mogen leven want hij is bijna 90 jaar geworden. Hij is de zoon van Johannes Groenewegen en Agnes van der Ploeg als 2e kind van hun grote gezin van 14 kinderen. In zo’n groot gezin leer je gemakkelijker om goed met elkaar om te gaan want het is dan geven en nemen.
Dat heeft Henk ook zijn leven lang gedaan – tijdens de opleiding, in zijn werk als leraar, als pastor en in de laatste 25 jaar van zijn leven als lid van de communiteit van Alverna/Wijchen. Hij is altijd de bescheiden en meelevende medemens gebleven die graag hielp, zorg had voor de mensen om hem heen en prettig was in de omgang. Ik hoor Franciscus denken: zo heb ik het eigenlijk bedoeld met het navolgen van Jezus van Nazareth.
Henk heeft tot het einde toe met grote nauwgezetheid de financiën van en in de communiteit verzorgd. En hij had als grote hobby zijn postzegelverzameling. Hij was actief lid van de landelijke postzegelvereniging waarvoor hij ook met regelmaat artikelen verzorgde voor het verenigingsblad.
Tegen de darmkanker in zijn laatste maanden was niets bestand. Hij is vol overgave te midden van zijn medebroeders overleden.
25 augustus te Nijmegen
Frans (Fulbert) Meijer, 90 jaar oud, 69 jaar minderbroeder en 63 jaar priester.
‘Uitgeleid naar een goed land’ was het laatste wat Frans gelezen heeft – ‘uitgeleid heeft Hij mij’. Vol vertrouwen is hij op 25 augustus 2022 gestorven, 13 dagen voordat hij 70 jaar Franciscaan zou zijn. Hij is dus in 1952 ingetreden. Frans was de zoon van Eduard Meijer en Dorothea Felten en hij had nog een broer.
Tijdens zijn opleiding wordt hij steeds meer geraakt door allerlei uitspraken en gezegdes in de Bijbel. Met die bagage gaat hij na zijn priesterwijding ook op pad. Hij kan er gemakkelijk over praten – in gewone mensentaal. Dat werd zijn grote kracht. Daardoor heeft hij zijn leven lang veel mensen met zijn fijnzinnige – speelse en spitse opmerkingen geboeid.
Na zijn vervroegd pensioen zet hij zich met zijn creatieve geest voor alles en ieder in. Ook toen hij in Rivo Torto kwam wonen waar zijn gezondheid steeds meer achteruit ging. Maar Frans bleef wie hij was tot welzijn van hemzelf, van zijn medebroeders en van ieder die hij tegenkwam. Zo is hij ook in alle rust en vol overgave gestorven. ‘Uitgeleid naar een goed land – uitgeleid heeft Hij mij’.
28 april te Sint Truiden
Herman HANSEN, 95 jaar oud, 76 jaar minderbroeder en 69 jaar priester.
Herman werd geboren te Henis (Tongeren) op 16 mei 1927. Op vraag van de Provinciaal vertrok hij naar Kongo, waar hij 20 jaar econoom en secretaris was in ons college te Kolwezi. In 1976 werd hij gardiaan te Sint-Truiden om de oud-Kongomissionarissen op te vangen, voor wie hij ook de Zusters van Pittem inschakelde. Gedurende 25 jaar was hij provinciale econoom. Om het franciscaans erfgoed te bewaren en de geest van Franciscus te verspreiden stichtte hij het Museum ‘De Mindere‘. 21 Jaar lang was hij de gewaardeerde zondagskapelaan in de Halmaalwijk te Sint-Truiden.
3 december te Maarkedal
Jozef (Ludo) DE CAUWER, 90 jaar oud, 69 jaar minderbroeder en 63 jaar priester.
Jozef werd geboren te Melsele. Na zijn priesterwijding leidde hii het juvenaat voor de broeders in Turnhout. In 1963 ging hij naar Kongo (Bakwanga) voor hulp bij de inlandse franciscaanse stichting door Franciscus Lufuluabo. In 1967 wordt hij gardiaan in Tielt en na nog een jaar Kongo werkte hij als medepastoor in een arbeidersparochie in Menen. Zoekend naar een nieuwe vorm van franciscaans leven begon hij met Jos Van Dooren in 1985 in een kleine hoeve in Wervik wat later in 1994 te Sint-Kornelis-Horebeke De Vluchtheuvel zal worden: een uitwijkplaats voor mensen die rust en verdieping zoeken. In Sint-Kornelis-Horebeke is hij van 1973 tot 1985 ook een geliefd pastoor. Ludo was zeer betrokken op al wat er gaande was bij de Vlaamse minderbroeders. Hij was een mooie, lieve, warme mens, een man met gouden handen en een hart voor onze zuster moeder aarde en haar vele kwetsbare bewoners.
18 december te Nijmegen
Piet (Donald) Kragtwijk, 87 oud, 69 jaar minderbroeder en 62 jaar priester. Piet is geboren in de bollenstreek in het warme en liefdevolle gezin van Goof Kragtwijk en An Celie – een gezin met 6 kinderen. Thuis en in de hele streek was men destijds solidair met elkaar, meelevend en trouw aan waar men voor stond. Veel van deze goede eigenschappen hebben vanaf het begin zijn leven getekend. Hij is er steeds meer in gegroeid.
Deze levenswaarden zag hij ook terug in allerlei bewegingen in de jaren zestig van de vorige eeuw. Een openbaring voor Piet want het alsmaar zoeken was hem op het lijf geschreven.
Veel ervan zag hij ook terug in het leven van Jezus van Nazareth en Franciscus van Assisi. Mede door hen kreeg hij steeds meer zicht op het wezenlijke van ons geloven en kon hij ook traditionele opvattingen die geloven belemmerden, loslaten. Samen met zr. Marie-Claire heeft hij het bezinningscentrum Temenos opgezet en zo heel veel mensen geholpen in hun zoeken naar God.
Het bracht Piet zelf uiteindelijk tot het inzicht dat hij zo met God verbonden is dat hij als drager van het Licht van Christus een deel van God zelf is. Hij is nu voor altijd in God geborgen.
