2012
onze overleden medebroeders
23 Februari te Warmond
Jan (Vincentius) van der Horst, 69 jaar oud, 49 jaar minderbroeder en 42 jaar priester.
In 1963 treedt Jan in en verhuist in 1967 met de hele priesteropleiding naar De Bilt. In 1969 wordt hij priester gewijd in Amsterdam en hij vertrekt in 1970 naar Papua. Vrij snel krijgt hij zijn benoeming voor het Monigebied in het bergland: een eenzame post, maar de Moni’s worden zijn eerste liefde, een liefde die hij tot het einde toe heeft vastgehouden.
Na zes jaar krijgt hij de taak om aan de Wisselmeren een pastoraal trainingscentrum op te zetten. Het wordt een succes voor heel het westelijk deel van het bisdom. Midden jaren tachtig volgt een nieuwe opdracht: de onderwijzersopleiding in Abepura. Daarnaast zette hij zich in voor een sterk kwalitatieve verbetering van het plaatselijke ziekenhuis.
In 2003 krijgt hij de diagnose te horen van een ernstige ziekte. Jan heeft het hier bijzonder moeilijk mee. In 2005 keert hij definitief naar Nederland terug, voor hem een zware stap, want zijn hart ligt in Papua. Eerst wordt hij lid van de communiteit in Amsterdam, in 2009 verhuist hij naar Warmond. Het zijn jaren van strijd met zichzelf, en langzaamaan leert hij te accepteren wat niet anders kan. Zijn gebed is voor hem een grote krachtbron.
29 Februari te Warmond
Piet (Theophoor) van Kampen, 97 jaar oud, 78 jaar minderbroeder en 71 jaar priester.
Op zijn franciscaanse levenstocht heeft Piet op meerdere plaatsen gewerkt. Als begeleider van de Tochtgenoten, visitator van de Derde Orde, rector van de zusters Clarissen, lid van het pastoraal team van Wieringermeer. Zijn leven lang is Piet gefascineerd geweest door de persoon van Franciscus. Franciscus was voor hem een tochtgenoot, die met je meetrekt. Het kernwoord van zijn spiritualiteit was broederschap.
Na zijn pastoraat gaat hij in Nieuwe Niedorp wonen en krijgt hij meer ruimte om te lezen en te studeren. Ruimte ook om te wandelen en te genieten van de natuur. En hij gaat schilderen en tekenen. Elk schilderij is voor hem een meditatie. In 1994 verhuist hij naar Utrecht; in het jaar 2000 naar Mariëngaerde in Warmond. Graag had hij 100 willen worden, maar uiteindelijk gold voor hem niet het aantal jaren dat je toevoegt aan je leven, maar het leven dat je toevoegt aan je jaren. In vrede geeft hij, in de leeftijd van 97 jaar, zijn leven terug aan zijn Schepper.
7 Maart te Valkenburg
Carl Grasveld, 85 jaar oud, 66 jaar minderbroeder en 59 jaar priester.
Carl begon na de gebruikelijke studieroute, zijn leven als pastor in Brummen, waar hij werkzaam was in het franciscaans vormingscentrum. Na drie jaar vertrok hij naar Nieuwe Niedorp als lid van het Apostolaat Minderbroeders Noord-Holland. Hij werd aangesteld voor oecumenisch werk en apostolaatswerk. In deze periode groeide zijn liefde voor een gastvrije, hartelijke kerk, die openstaat voor velen, een kerk waar ruimte is voor gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. In 1964 ging hij naar Friesland. Ook hier werkte hij met hart en ziel aan de contacten tussen de kerken, aan openheid in de eigen kerk, en verbondenheid met de medebroeders en heel de Franciscaanse gemeenschap. In 1969 werd hij vicaris generaal van de bisschop van Groningen.
Hij vertrok in 2000 naar Oisterwijk, 74 jaar oud, waar hij pastor werd van de zusters franciscanessen in huize Catharinaberg. Tot hij in 2010 naar Valkenburg ging, omdat zijn gezondheid te broos geworden was om zelfstandig te wonen.
Zijn laatste jaren waren zwaar, toch bleef hij zorg houden voor anderen. Toen de Heer hem kwam halen was dat in alle rust en vrede.
16 Maart te Bolsward
Wim (Ambrosius) Saris, 89 jaar oud, 69 jaar minderbroeder en 62 jaar priester.
Na zijn priesterwijding gaat Wim in Utrecht biologie studeren om leraar te worden aan een van onze colleges. Tijdens zijn studie gaat hij al twee dagen in de week lesgeven op de HBS in Bolsward. Na zijn afstuderen wordt hij er fulltime leraar. Later wordt hij er onderdirecteur. In 1971 kiest hij voor het pastoraat. Eerst als pastoor van Balk en Sloten, waar hij al tijdens zijn leraarsperiode vaste assistent was. 10 jaar later wordt hij pastoor van Eelde-Paterswolde. In 1987 gaat hij officieel met emeritaat, maar blijft wel graag uithelpen waar dat nodig is. Hij is ook zeer betrokken bij de KBO, erg begaan met de charismatische beweging en actief in de regionale communiteit Noord Nederland. In 1996 verhuist Wim naar Bolsward, om vanuit Bolsward nog pastorale assistentie te verlenen, De laatste twee jaren waren moeilijk, hij kon niet meer zelfstandig wonen, hij verhuisde naar zorgcentrum Bloemkamp. Twee dagen na het ontvangen van het sacrament van de zieken is hij in alle rust gestorven.
14 April te Antwerpen
Gaston (Koenraad) VAN DER HORST, geboren te Borgerhout, 87 jaar oud, 63 jaar minderbroeder en 60 jaar priester.
Een groot missionaris die 39 jaar lang in Kongo werkte. Aanvankelijk was hij inspecteur voor het onderwijs in Katanga. Later werd hij er regionale overste van de broeders. Wegens politieke moeilijkheden verliet hij de Kongolese missie en zette zijn apostolaat verder in Corsica. Zeventien jaar was hij pastoraal bedrijvig in Sartène en de omliggende dorpen.
24 April te Antwerpen
Godfried (Christoffel) DAEMEN, geboren te Kaulille, 82 jaar oud, 59 jaar minderbroeder en 54 jaar priester.
Hij startte als ministeriepater te Tielt. Nadien was hij leraar aan ons college voor late roepingen te Rekem, waar hij later gardiaan werd. Hij werd ook gardiaan te Hasselt. Het bisdom benoemde hem nadien als pastoor te Vliermaal, Hoeselt en Schalkhoven. Hij was ook godsdienstleraar te Rotem en Maasmechelen.
13 Mei te Sint-Truiden
Octaaf (Theodoriek) PHILIPS, geboren te Hamme, 84 jaar oud, 67 jaar minderbroeder en 58 jaar priester.
Gedurende 25 jaar was hij leraar aan ons college te Kolwezi (Kongo), 5 jaar secretaris van de bisschop en 20 jaar lang was hij pastoor van de kathedraal in diezelfde stad. Tijdens de onlusten van 1977-78 bleef hij op post en samen met P. Vivald Servaes heeft hij vele doden begraven. Tweemaal per week bracht hij voedsel naar de gevangenen en droeg hij zorg voor de straatkinderen. Een toegewijde broeder die koos voor de mens in nood.
27 mei te Hasselt
Laurent (Walter) BAERT, geboren te Olsene, 82 jaar en 64 jaar minderbroeder.
Dertig jaar lang was hij dé portier te Sint-Truiden en vijfentwintig jaar te Hasselt. Hij was het uithangbord van het klooster: gastvrij voor ieder die aanklopte. Tot één week voor zijn dood bleef hij op zijn post. Hij was gekend en werd gewaardeerd om zijn trouw, zijn opgewektheid en zijn dienstbaarheid.
6 Juni te Lanaken
Lambert (Alexander) STEVENS, 85 jaar oud, 66 jaar minderbroeder en 60 jaar priester.
Na zijn studies werd hij leraar te Lokeren om nadien te verhuizen naar Schaarbeek. Daar was hij 14 jaar onderpastoor in onze parochie. Dan werd hij pastoor benoemd te Waterschei waar hij 14 jaar werkzaam was. Nadien werd hij pastoor te Rekem, waar hij nog 18 jaar dienst deed.
19 Juli te Wijchen
Johan Wienk, 82 jaar oud, 62 jaar minderbroeder en 56 jaar priester.
Na zijn priesterwijding heeft hij zich vanaf 1957 gedurende 18 jaar met hart en ziel ingezet voor de missie in Pakistan. Teruggekeerd in Nederland werd hij pastoor in de St. Hildegardisparochie in Rotterdam. Hij hield van individueel pastoraat. Vanwege parochiefusies en grootschalig werken voelde hij zich in de latere jaren niet meer happy in zijn werk. En intussen kwam hij in de pastorie ook alleen te wonen. In december 2008 verhuisde hij naar Rivo Torto in Wijchen/Alverna.
Maar toen begon een nieuwe taak voor hem: hij moest de weg gaan van volledige zelfstandigheid naar steeds grotere afhankelijkheid. Van de auto naar de rolstoel. Zijn afnemende gezondheid ging ook nog eens met de nodige pijn gepaard. Toch wist hij dit alles zonder klagen te dragen. Hij zei in alle eenvoud: “Dit komt op mijn weg, dat heb ik maar te aanvaarden.” In vrede kon hij zijn leven teruggeven aan de Heer van alle leven.
6 September te Warmond
Richard (Karel) van Zaalen, 92 jaar oud, 73 jaar minderbroeder en 67 jaar priester
Na zijn priesterwijding werd hij student klassieke talen in Nijmegen. Zeven jaar later begon zijn loopbaan als leraar klassieken, eerst aan het gymnasium in Venray, daarna in Katwijk, vervolgens weer in Venray, waar hij ook filosofie ging doceren. In 1976 vertrok hij naar Heerlen, tot aan zijn pensioen in 1985. Dat jaar werd hij benoemd als gardiaan in Utrecht, Jan van Scorelstraat. In 1986 verhuisde hij naar de Deken Roesstraat. Via een jaartje in Vorden kwam hij in 1991 in Warmond te wonen. Richard was begiftigd met gaven van geest en warme menselijkheid. Hij was er ook op gericht om zijn leerlingen in te wijden in de spirituele wereld van de oudheid, met name van de kerkvaders. En voor veel religieuzen werd hij een milde geestelijke begeleider. Statig, stap voor stap, steunend op zijn krukken, als een bisschop op zijn staf, liep hij de laatste jaren door de gangen van het zorgcentrum. Hij bleef een bescheiden man en dankbaar voor elke persoonlijke aandacht. Trouw was hij aan wat er van hem gevraagd werd, eenvoudig in broederlijke dienstbaarheid. Zoals hij geleefd heeft, zo is hij gestorven: in alle rust.
5 Oktober te Montes Claros (Brazilië)
Augusto (Cor) Uiterwaal, 84 jaar oud, 63 jaar minderbroeder en 56 jaar priester.
Na zijn priesterwijding vertrekt hij naar Brazilië en dat wordt zijn nieuw thuisland. Lange tijd is hij in verschillende plaatsen betrokken geweest bij het onderwijs als prefect, docent en rector. In 1970 – hij was toen al 42 jaar – wordt hij weer student wiskunde aan de universiteit in Belo Horizonte, gedurende vier jaar. Een belangrijke kans voor hem om de Braziliaanse cultuur beter te begrijpen.
Naast zijn activiteiten in het onderwijs was Augusto ook steeds actief in het pastoraat. Toen hij in 1983 werd overgeplaatst naar Teixeira de Freitas werd dat zijn hoofdtaak. Hij is daar 21 jaar gebleven. Hij was daar ook vicaris van het bisdom. Sinds 2004 kwam hij te wonen in Montes Claros, het noviciaat. En ook daar voelde hij zich thuis. Nog geen maand terug van een goed verlof in Nederland, kwam zuster dood hem ophalen. In de ochtend van 4 oktober voelde hij zich niet goed, bezocht toch nog volgens een eerdere afspraak een hartspecialist in het ziekenhuis, kwam thuis, maar ’s avonds is hij in zijn kamer gevallen, werd bewusteloos naar het ziekenhuis gebracht, maar overleed op weg naar het ziekenhuis.
23 Oktober te Warmond
Siem (Wiro) Hooij, 90 jaar oud, 72 jaar minderbroeder en 65 jaar priester.
Na zijn studie in Nijmegen was hij tien jaar leraar Engels op het missiecollege te Katwijk. Na een kort verblijf in Amerika werd hij benoemd tot rector van het academisch ziekenhuis in Leiden. Dan na 14 jaar ziekenhuispastoraat verhuist hij naar Heerhugowaard en wordt lid van het pastorale team aldaar. In 1993, hij is dan 71 jaar, gaat hij met pensioen, verhuist eerst naar Vorden en na sluiting van dit klooster verhuist hij in 1997 naar Warmond, Mariënweide.
Siem heeft zich laten kennen als een bescheiden man, die bedachtzaam antwoordde, als hem iets gevraagd werd. Breekbaar en broos was zijn lichaam geworden, maar zijn geest bleef helder. Bijna blind geworden, kwam hij bijna niet meer van zijn kamer, maar hij kon zichzelf goed bezighouden. Hij gaf zin aan zijn leven, binnen de ruimte van zijn beperkingen, zonder ooit te klagen. Met zijn broze gezondheid is hij toch nog 90 jaar geworden, zijn leven is volbracht. Zo ervaarde hij dat zelf.