Hans-Peter Bartels

Hans-Peter Bartels (1988) woont in de communiteit in ‘s-Hertogenbosch.

Wat is in één zin volgens jou ‘roeping’?
Roeping is ingaan op het gevoel dat God een plaatsje in de wereld bereid heeft. Misschien zie je niet precies welk plekje het is… maar als je hem gevonden hebt, dan weet je dat het past als een malletje. God overvraagt namelijk nooit!

Wanneer ben je broeder geworden en waarom?
Ik ben ingetreden op mijn 26e. Ik was al enkele jaren bezig met het idee dat ik meer wilde met mijn geloof. Ik wist wel heel zeker dat priester worden niet mijn weg was. In eerste instantie dacht ik niet aan kloosterleven. Ik kende (buiten enkele zustercongregaties) enkel de Abdij van Egmond een beetje. Maar ook dat was het niet. Tot ik de minderbroeders franciscanen in Halberstadt leerde kennen en rond dezelfde tijd broeder Roland Putman die in mijn thuisparochie in Beverwijk als pastoor werd benoemd. Toen nodigde hij me uit voor een jongerenwerk in zijn gemeenschap in Amsterdam (Stadsklooster La Verna). Vanaf het moment dat ik er binnenliep wist ik heel zeker: hier hoor ik, hier ben ik thuis. Een gevoel dat zich in alle gemeenschappen die ik bezocht zich herhaalde.

Wie of wat is stimulerend voor je geweest om je weg te gaan?
Broeder Roland dus, net als de broeders in Halberstadt: Ubald, Thomas-Maria en Valentin. Omdat ik in Halberstadt met een heel mooi jongerenproject rond rondleidingen in kerken (een ARC-project) herkende ik daar nog niet dat dit gevoel dat ik in Amsterdam kreeg daar al begonnen was. Toch hebben zij het zaadje gepland.

Verder de Geschriften van Franciscus. Ik wilde beginnen bij wat hijzelf had geschreven, niet wat anderen over hem zeiden in een biografie. Zijn kijk op de wereld en de Kerk – al gauw aangevuld met Clara’s kijk op de wereld – en de denkwijze van de broeders en zusters van nu… sloten griezelig dicht aan op mijn eigen ideeën: een vriendelijke, open Kerk en een wereld. Een Kerk die niemand uitsluit, maar juist iedereen insluit! We zijn immers allemaal Gods kinderen. Hij houdt van ons. En niemand mag daarom zijn/haar broeder of zuster uitsluiten… ongeacht welk geloof, seksuele voorkeur, geslacht, huidskleur, opleiding, etc. hij of zij ook heeft!

Wie of wat hield je er aanvankelijk van af?
De gedachte ‘wie treedt er anno 2012 nog in in een klooster?’ Maar die gedachte was gauw weg. En dan bedoel ik binnen enkele maanden. Tja, in april 2013 verhuisde ik naar Megen… enkele maanden eerder dan gepland, maar dat kwam omdat ik een baan vond in Museum Jan Cunen in Oss.

Waarom ben je vandaag de dag broeder?
Om de wereld te laten zien dat er een God is die van iedereen houdt. Die van ons vraagt dat we als gelijke broeders en zusters met elkaar omgaan – de ander is namelijk even geliefd als jij – en goed zoeken voor de Schepping die Hij gecreëerd heeft en die we niet moeten verpesten.

Wat betekent God voor jou als broeder?
De mooiste zin uit de Bijbel is voor mij “God is Liefde.” Johannes de Apostel (voor mij is hij de briefschrijver) slaat de spijker op zijn kop. De reden dat God van ons houdt, is omdat Hij de Liefde zelf is. Verder de betekenis van mijn naam: Hans-Peter oftewel Johannes Petrus: “Jahwe is genadig, een rots om op te bouwen”. Een betere steun en toeverlaat is er niet!

Maak de volgende zin af: “Een wereld zonder broeders is …
als een appeltaart zonder slagroom.” Hij is prima te eten, maar mèt slagroom is het veel lekkerder.

Mijn levensmotto is:

God is de Liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in hem of haar!