Het zonnelied van Franciscus heeft in de loop van haar 800-jarige bestaan heel wat dichters, liedschrijvers, componisten en kunstenaars geïnspireerd om hun visie op het werk te verbeelden. In de loop van dit jubileumjaar hebben we dan ook elf keer dergelijke varianten en versies van het Zonnelied gepresenteerd, te beginnen met een versie die de oorspronkelijke, onaangepaste, Umbrische tekst van Franciscus gebruikt. Om te eindigen kijken we naar het andere uiterste. De tekst van Franciscus heeft ook heel wat kunstenaars geïnspireerd er een heel andere weg mee in te slaan en zo Zonneliederen te produceren die in hun inhoud en geest weinig gelijkenissen vertonen met de tekst van Franciscus.

Een leuk voorbeeld hiervan is het charmante Zonnelied dat door Lin de Laat en Pieter Korremans werd gemaakt voor het franciscaanse Museum DE MINDERE in Sint-Truiden.

De prachtig verwoorde tekst op kindermaat verschilt fundamenteel van de oorspronkelijke tekst van Franciscus. Waar in de oorspronkelijke tekst God, de allerhoogste, almachtige, goede Heer, aangesproken wordt en geloofd om en door de schepping wordt in deze tekst de verschillende natuurelementen zelf aangesproken, begroet en bedankt. Hierdoor krijgt de tekst een geheel nieuwe focus en wordt zo meer een liefdesgedicht dan een gebed. Alleen in het laatste couplet verandert het weer doordat ook God, na de natuurelementen, aangesproken en bedankt wordt.

Ondanks de afwijkende focus met het lied van Franciscus, is dit Zonnelied voor kinderen wel als Zonnelied herkenbaar. Het heeft de afwisselende benoeming van de natuurelementen, een godsdienstig karakter en benoemt de elementen met broer en zus. We kunnen ons de vraag stellen of er ook liederen bekend staan als Zonnelied die geen inhoudelijke gelijkenissen vertonen met het lied van Franciscus.