Hoop in tijden van oorlog

Het verhaal van broeder Romuald in het Oekraïense Konotop

In het noordoosten van Oekraïne, op slechts 90 kilometer van de Russische grens, ligt de stad Konotop. Daar bevindt zich een franciscaanse broederschap die zich met hart en ziel inzet voor slachtoffers van de oorlog.

Alleen met God kunnen we verder, zegt broeder Romuald

Eén van hen is broeder Romuald Zagurski ofm. Al negen jaar dient hij de gemeenschap; drie van die jaren midden in de verwoestende oorlog die zijn land teistert. Zijn levensverhaal en inzet zijn een levend getuigenis van de franciscaanse geest: eenvoud, dienstbaarheid en hoop, ook in de donkerste tijden.

Zijn roeping begon al vroeg. Als kleine jongen nam zijn moeder hem vaak mee naar de franciscaanse parochie. Daar ontmoette hij broeder Malachias, die hem op zesjarige leeftijd uitnodigde om misdienaar te worden. Vier jaar later, op zijn tiende, werd zijn hart geraakt door een roeping tot het religieuze leven. Tijdens een retraite in zijn jeugd groeide dat gevoel verder uit tot een duidelijke keuze: hij wilde niet alleen priester worden, maar ook zijn leven radicaal in dienst stellen van God en de mensen.

Toen de oorlog uitbrak, veranderde het klooster in Konotop in een opvangcentrum voor vluchtelingen. De broeders stelden ruimtes open, deelden voedsel en medicijnen en boden troost aan wie niets meer had. Ondanks de enorme tekorten bleef broeder Romuald standvastig.

“De mensen zijn de hoop kwijt. Ze zien geen uitweg meer. Ze voelen zich alleen gelaten,” vertelt hij. “Toch proberen wij, als broeders, hen eraan te herinneren dat God er is – juist nu.”

Dit jaar is, nog door paus Franciscus, uitgeroepen tot het jaar van de hoop. Voor broeder Romuald en zijn gemeenschap is dat meer dan symboliek. Het is een uitnodiging om opnieuw naar de toekomst te kijken, ook al is die soms overschaduwd door verdriet.

Een van de belangrijkste projecten van de broeders speelt zich af in de kelder van de kerk. Daar krijgen dagelijks meer dan 25 kinderen psychologische ondersteuning om hun oorlogstrauma te verwerken. Ze leren er ook Engels – een stap richting een hoopvollere toekomst.

“We weten dat Europa moe is van geven,” zegt broeder Romuald eerlijk. “Toch blijven wij hulp zoeken. Want deze mensen hebben álles verloren: hun huizen, hun bezittingen, soms zelfs hun hele familie.”

De franciscaanse broeders helpen iedereen, ongeacht afkomst of geloof. Hun werk is gebaseerd op liefde en barmhartigheid. “Alleen met God kunnen we verder,” zegt broeder Romuald. “Alleen dan kunnen we met hoop naar de toekomst kijken, zonder ten onder te gaan aan wanhoop.”

Momenteel werken de broeders aan een nieuw initiatief: de bouw van een keuken die dagelijks honderd vluchtelingen van een warme maaltijd kan voorzien. In een situatie waarin de overheid de noden niet alleen kan dragen, is dit project van levensbelang.
Elke bijdrage, hoe klein ook, helpt hen om dit werk voort te zetten – en om mensen weer een sprankje hoop te geven in tijden van nood.


Bron: ofm.org

Gerelateerde nieuwsberichten