Zelf vinden beide honderdjarigen al die aandacht wat overdreven. “Het is maar een getalletje”, zegt broeder Jozef, en ook broeder Alfons zou zijn verjaardag het liefst in stilte vieren.

Ondanks hun hoge leeftijd zijn beide broeders nog redelijk fit. Jozef leest nog regelmatig ter ontspanning een boek en Alfons rijdt zelfs nog auto. Maar ouder worden betekent ook verlies: “Wanneer ik de ene kennis na de andere uit mijn adresboekje moet schrappen, overvalt me wel eens de gedachte dat ik binnenkort alleen op de wereld zal zijn”, zegt Alfons tegen Otheo. Maar lang wil hij er niet bij stilstaan: “Je weet dat het niet kan blijven duren.”

Beide broeders hebben een rijk leven achter zich. Ze waren beiden werkzaam in het onderwijs.

Broeder Jozef, afkomstig uit West-Vlaanderen, noemt zichzelf een zachte rebel. Kinderen met een mentale beperking catechismusantwoorden uit het hoofd laten leren vond hij niet zo’n goed idee: “Ik vond het veel belangrijker om hen God te laten ervaren. Ik was er creatief in om mensen iets te laten aanvoelen van de essentie en zo God een plaats te geven in hun leven. Soms vond men dat te modern.”

Broeder Alfons, afkomstig uit het Limburgse Heusden, was onder andere directeur van de beroepsopleiding voor lekenbroeders. Als zoon van een landbouwer wist hij zich later ook verdienstelijk te maken in en om het gemeenschapshuis. “Ik deed het grote onderhoud van de kloostertuinen, reed met de tractor om te maaien en ploegen en was zelfs grafdelver”, vertelt hij in het interview.

Geroepen

Een van de geheimen van een lang leven is misschien wel het gevoel van betekenis te kunnen zijn. Beide honderdjarigen voelen zich nog net zo geroepen als bij hun priesterwijding destijds, al krijgt die met de tijd nieuwe invullingen. Vandaag de dag beleven zij hun roeping vooral in de onderlinge broederlijkheid binnen hun gemeenschap. “Je niet te zeer afzonderen op je kamer, maar aanwezig zijn bij gemeenschappelijke momenten”, zegt Jozef. “Dienstbaar zijn voor mijn medebroeders en bidden is het bijzonderste wat ik nu kan doen”, vult Alfons aan. En de dood, het hiernamaals? Beiden willen er niet op vooruitlopen. “Leef vandaag. Morgen zal je wel zien”, luidt hun wijze raad.

Bron: www.otheo.be